Ռեստավրացիան իրականացվելու է լուծույթների, ներարկման կամ կապակցող խառնուրդներով ամրացման ճանապարհով, որի շնորհիվ պատերի ներքին դատարկ տարածությունները կլցվեն, կամրանան և կունենան մեխանիկական ու կառուցվածքային դիմակայության նոր հնարավորություն: Սևանից Արատես ամենակարճ և տեսարժան ճանապարհը՝ իհարկե, Վարդենյանց լեռնանցքով է: Ճանապարհը ցրտաշունչ ձմռան և երկարարատև ձյան պատճառով մի քանի հատվածներում փոքր ինչ անբարեկարգ էր դարձել, մասնավորապես Գեղհովիտի տարածքում: Լեռնանցքի ավտոճանապարհը ընդհանուր առմամբ չէր վնասվել: Ի տարբերություն տարվա այլ եղանակների, գարնան այս շրջանում Արագիճի գետի ավազանը և դաշտերը մարդաշատ էին: Մարդիկ օգտվում էին բնության բարիքներից՝ հավաքելով տարատեսակ բուսատեսակներ:
Սարահարթի վրա Պահլավունի իշխանները 10-ից11 դարերում հիմնել են մի բերդ, որը դարեր ի վեր նիգ գավառի գլխավոր ամրությունն էր և վերահսկում էր Բջնիի մատույցները։ Բերդը հարավից, արևելքից և մասամբ արևմուտքից պաշտպանված է վերձիգ ժայռերով, իսկ հյուսիսից և արևմուտքից՝ բրգավոր հենապատ-պարսպապատով, որն այժմ կիսավեր է։ Բերդում բազմաթիվ շենքերի ավերակներն ու հետքեր են մնացել։ Բջնի բերդի տիրակալն էր վասակ Պահլավոնի։
Գնում եմ մի անգամ անտառով եւ անուշ անում ճանապարհին գնած քաղցր բալը:
Հանկարծ մի եղջերու դուրս եկավ: Ամրակազմ, գեղեցիկ, ճյուղավոր պոզերով մի եղջերու:
Իսկ ինձ մոտ՝ ոչ մի գնդակ:
Եղջերուն հանգիստ կանգնել, նայում էր ինձ. Կարծես գիտեր, որ հրացանս դատարկ է:
Բախտիցս մոտս մի քանի բալ էր մնացել, եւ ես հրացանս բալի կորիզով լցրի: Այո՛, այո՛, մի ծիծաղեք: Հրացանս լցրի սովորական կորիզով:
Հրացանը թնդաց, բայց եղջերուն միայն գլուխը թափահ\\+77արեց:
Կորիզը կպավ ճակատին եւ ոչ մի վնաս չտվեց: Մի վայրկյանում նա անհետացավ թավ անտառում: Ես շատ ափսոսացի, որ այդպիսի գեղեցիկ կենդանուն ձեռիցս բաց թողի: Մի տարի հետո ես նորից որսի էի գնացել: Իհարկե, այդ ժամանակ ես բալի կորիզի պատմությունը բոլորովին մոռացել էի:
Ինչպե՜ս զարմացա, երբ անտառի խորքից ուղիղ դեմս դուրս եկավ մի հրաշալի եղջերու՝ պոզերի արանքին մի մեծ բալենի: Հավատացեք, որ շատ հրաշալի էր. ամրակազմ եղջերու՝ գլխին մի մեծ ծառ:
Իսկույն գլխի ընկա, որ այդ ծառը բուսնել է բալի այն փոքրիկ կորիզից, որով անցյալ տարի ես հրացանս լցրել եւ արձակել էի եղջերվի վրա:
Այս անգամ գնդակի պակասություն չունեի: Նշան բռնեցի, արձակեցի, եւ եղջերուն անկենդան գետնին ընկավ:
Այդպիսով, մի զարկից միանգամից ստացա եւ՛ տապակած միս, եւ՛ բալի կոմպոտ, որովհետեւ ծառը ծածկված էր խոշոր, հասուն բալերով:
Պետք է խոստովանեմ, որ այլեւս այդպիսի համեղ բալ էլ կյանքումս չեմ կերել:
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
1. Բառարանի օգնությամբ գտի՛ր տրված բառերի հոմանիշ (նույն իմաստ) բառերը:
Մի օր արթնացա ու տեսա, որ մահճակալս թռել ու անտառի դիմաց է ինձ կանգնեցրել… —Նայեցի շուրջս ու սկզբում շատ վախեցա: Ես մի մոտիկ ծառ գտա և իջա ու փորձեցի տան ճանապարհը գտնել: Ես ման եկա՜, ման եկա՜, բայց ես չգտա տան ճանապարհը: Ճանապարհի կեսին գայլերը ընկան հետևիցս և ես փախա, չգիտեմ ոնց,բայց բարերախտաբար տան ճանապարհը գտա: Արագ վազեցի ու հասա տուն: Երբ ես արթնացա, տեսա, որ սա երազ էր: —————————————————
Ես նվագում եմ թմբուկ: Թմբուկ նվագելով զբաղվում եմ մոտ հինգ ամիս և շատ եմ սիրում այս գործիքը:Իմ թմբուկը կազմված է մեկ մեծ թմբուկից,մեկ փոքր թմբուկից,երկու տոմ թմբուկներից,մեկ բաստոմ թմբուկից,մեկ փոքր մետաղական ափսեից և երկու մեծ մետաղական ափսեներից: Հույսով եմ կհասնեմ մեծ արդյունքների:
Բայց դուք մի կարծեք, խնդրեմ, որ ես միայն անտառներում ու դաշտերում եմ ճանապարհորդել: Ոչ, ես շատ անգամ լողացել եմ նաեւ ծովերի ու օվկիանոսների վրայով, եւ ինձ հետ այնպիսի արկածներ են պատահել, որ ոչ ոքի հետ չեն պատահել:
Մի անգամ մի մեծ նավով Հնդկաստան էինք գնում: Եղանակը հրաշալի էր: Բայց երբ մի ինչ-որ կղզու մոտ խարիսխ գցեցինք, ուժեղ փոթորիկ բարձրացավ:
Փոթորիկն այնքան ուժեղ էր, որ կղզուց մի քանի հազար (այո, մի քանի հազար) ծառ պոկեց եւ ուղիղ դեպի ամպերը վեր հանեց: Հարյուրավոր փութ կշռող հսկա ծառերն այնքան էին բարձրացել, որ գետնից նայելիս բմբլի չափ էին թվում:
Բայց հենց որ փոթորիկը վերջացավ, իսկույն արմատներ գցեց այնպես, որ կղզու վրա փոթորկից ոչ մի հետք չմնաց:
Զարմանալի ծառեր են, այդպես չէ՞: Ասենք, մի ծառ բոլորովին չվերադարձավ:
Բանը նրանումն է, որ, երբ այդ ծառը վեր թռավ, նրա ճյուղերի վրա գտնվում էր մի չքավոր գյուղացի իր կնոջ հետ: Ինչո՞ւ էին նրանք ծառը բարձրացել: Շատ պարզ՝ որ վարունգ քաղեն, որովհետեւ այդ երկրում վարունգը ծառի վրա է աճում:
Այդ կղզու բնակիչները ամեն բանից շատ վարունգն են սիրում եւ ուրիշ ոչինչ չեն ուտում. վարունգը նրանց միակ կերակուրն է:
Խեղճ գյուղացիները, փոթորկից բռնված, ստիպված էին ամպերի տակ օդային ճանապարհորդություն կատարել:
Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել: Գյուղացին եւ գեղջկուհին շատ հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին եւ ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա եւ, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի, տրորեց նրան:
– Բարեբախտաբար, – կհարցնեք դուք: Ինչո՞ւ բարեբախտաբար: Որովհետեւ այդ թագավորը շատ խիստ մարդ էր եւ կղզու ժողովրդին գազանի պես տանջում էր:
Ժողովուրդը շատ ուրախացավ, որ իրենց տանջողը ոչնչացավ, եւ նրա թագն ինձ առաջարկեց:
– Խնդրում ենք, բարի Մյունխհաուզեն, մեր թագավորը եղիր:
Դու այնքա՜ն իմաստուն ես, այնքա՜ն համարձակ:
Բայց ես կտրականապես մերժեցի, որովհետեւ վարունգ չեմ սիրում:
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
1. Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։
2. Առանձնացրո՛ւ ամենաուրախ եւ ամենատխուր հատվածները:
— Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել: Գյուղացին եւ գեղջկուհին շատ հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին եւ ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա եւ, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի, տրորեց նրան:
Ժողովուրդը շատ ուրախացավ, որ իրենց տանջողը ոչնչացավ, եւ նրա թագն ինձ առաջարկեց:
3. Տրված համառոտ նախադասությունները ընդարձակի՛ր:
Եղանակը հրաշալի էր:
—Անցած ամբողջ շաբաթ եղանակը հրաշալի էր:—————————————————————————————————————————————————————————————————————————
—Լինում է, չի լինում մի մարդ է լինում: Ով հայտնվում է ծառերով և կենդանիներով լի կախարդական մի կղզում: Նա չգիտեր,
որ այդ կղզին թռչում էր: Մի օր մարդը արթնացավ և տեսավ, որ այդ կղզին թռնում է, և նա արդեն ամպերի մեջ է: Հասկանալով, որ այդ կղզին կախարդական է և կարող է շրջագայել ամբողջ աշխարհով, որոշեց բնակվել այդ թռչող կղզում:———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
Воробей Воробеич и Ёрш Ершович очень дружили. Летом каждый день Воробей Воробеич прилетал к речке и кричал: — Эй, брат, здравствуй! Как поживаешь? — Ничего, — отвечал Ёрш Ершович. — Как тебе не надоест в воде сидеть? — часто удивлялся Воробей Воробеич. — Мокро в воде, — ещѐ простудишься. Ёрш Ершович удивлялся в свою очередь: — Как тебе, брат, не надоест летать? Вон как жарко бывает на солнышке. А у меня всегда прохладно. Придумай ответы на вопросы: Чему удивлялись Воробей Воробеич и Ёрш Ершович? Как ты считаешь, почему они удивлялись друг другу?